مهتا دختری بی همتا

طبق روال هر ساله برنامه سنجش بینایی توی مهد ها برگزار شد که مهتای من هم امسال مورد ارزیابی قرار گرفت تا اینکه مربی مهد بهمون گفت که  مهتا همکاری نمیکنه باید با دستگاه معاینه بشه . وما رو ارجاع دادند  به کلینیک بهبد .برای معاینه با دستگاه اپتومتری .ما هم رفتیم و خانوم اپتومتریست بعد از معاینه گفتن چشم چپ مهتا مشکل داره یعنی کمی ضعیفه و باید 6 ماه دیگه برای معاینه مجدد بریم .. هرچی سوال میکردم زیاد درست جواب نمیداد و خلاصه  با یه نگرانی وحشتناک از کلینیک اومدیم بیرون وقتی به بابا یاسر گفتم خیلی ناراحت شد اصلا باورش نمیشد .خودم که دیگه هیچی تا چند روز فقط کارم  گریه و دعا به درگاه خدا بود ...اصلا دلم نمیخواست که مهتا عینکی...

شبها میام تو اتاقت و کنار تختت میشینم و چند تا کتاب برات میخونم بعد مراسم بوس و شب بخیر و اینکه باید مدتی دستت رو توی دستم بگیرم ... بعد من خسته میشم و پایین تخت دراز میکشم تا خوابت ببره و هر بار بهم میگی مامان سرت رو رو زمین نذار درد میگیره...اون عروسک بزرگه رو بذار زیر سرت... ومن هر بار با شنیدن این جمله و مهربونی تو قلبم فشرده میشه و احساساتی میشم ... از اینکه اینقدر با مهر و محبتی ممنونم مهتای بی همتای من ... ........................................................................................................................................ این روزها کارهایی رو که توی مهد انجام میدید رو توی خونه به صورت بازی با عروسک هات یا تو...

نهم آذر ماه سالگرد ازدواجمون بود ...ظهر با بابا یاسر رفتیم مهتا رو از مهد آوردیم و برای صرف ناهار رفتیم رستوران . یا به قول مهتا "استوران ". ناهار رو که خوردیم به سمت تهران حرکت کردیم تا بریم الهیه خیابون فرشته تالار عروسیمون رو برای تجدید خاطره ببینیم . بعد از اون یه سر رفتیم امامزاده صالح و نماز خوندیم . و به در خواست مهتا خانومی تصمیم گرفتیم بریم سینما ...چون تا به حال سینما نرفته بود یعنی فیلمی که به سنش بخوره نداشتیم که ببریمش . اما این دفعه فیلم عملیات مهد کودک روی پرده بود . از اونجایی که ما سینما فلسطین رو دوست داریم و اغلب دوتایی اینجا میرفتیم . تصمیم گرفتیم تا باز هم برای تجدید خاطره بریم سینما فلسطین . آخرین باری که دوتایی رفته ...

  نفسم میگیرد در هوایی که نفسهای تو نیست ...          بقیه عکسها در ادامه مطلب                                                                                       &...

روز پنجشنبه  30 آبان به صورت خیلی اتفاقی و بدون برنامه ریزی  رفتیم جاده چالوس تا یکم  برف ببینیم ... اول رفتیم کندوان آش خوردیم . تونل کندوان رو رد کردیم و اولین فرعی رو رفتیم داخل که پر از برف بود و حسابی برف بازی کردیم .                             عکسها در ادامه مطلب   توی مسیر جاده بودیم که با بابا یاسر تماس گرفتن و گفتن که ماشین عمو علیرضا پیدا شده و حسااابی خوشحال شدیم و شادیمون بیشتر شد . مهتا و بابایی منتظر خوردن آش       وحالا شروع برف ...

    امسال هم طبق روال هرسال شبهای محرم همراه بابایی به مسجد محله میرفتیم . اما امسال یه تفاوت دیگه داشت که مهتا تنها نبود چون مهد میرفت چند تا از دوستهای مهدش هم بودن که حسابی با هم بازی میکردن .... دو روز قبل از تاسوعا توی مهد برای بچه ها مراسم خاص اجرا کردن و ازمون خواسته بودن تا برای بچه ها سربند و زنجیر و پرچم و خلاصه هرچیزی که دارن بیاریم ... بعد از مراسم هم بهشون آش داده بودن .حسااابی به بچه ها خوش گذشته بود . و هر پدر و مادری هم که میومد دنبال بچه اش یه کاسه آش بهش میدادن . دستشون درد نکنه خوشحالم که برای مراسم معنوی و عزاداریمون ارزش قائلند تا  توی ذهن بچه ها نهادینه بشه .... یک شب هم رفتیم نمایشگاه ماکت کرب...

توی اتاق کنار  مهتا خوابیدم . ازش میپرسم : تو دنیا چه کسی رو بیشتر از همه دوست داری؟ جواب میده : بابایی و شمارو . بهش میگم منم تو دنیا از همه بیشتر شماو بابایی رو دوست دارم . با یه لحن خیلی خوردنی میگه : الینا رو هم دوست داشته باش . باهاش بازی کن ... آخه من دوسش دارم خواهرمه ... آخه من با تو چی کار کنم مهربوووووون  .................................................................................................................................... رفتم مهد دنبال مهتا . از خاله مریم میپرسم که مهتا امروز دختر خوبی بوده ؟ گریه نکرده ؟ مهتا خودش میگه : یکم گریه کردم . بعد خاله مریم توضیح میده که : امروز عمو علی آهنگ بوی سیب رو اج...